Sunday, July 12, 2009
ਮੈਂ ਅਜਿਹੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਉਂਗਲੀ ਦੁਖਣ ’ਤੇ ਛਟਪਟਾਉਣ ਲਗਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਲਈ ਪਤਨੀ ਦੀ ਸਨਕ ਇਨਕਲਾਬ ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਮਹੱਤਵ ਰੱਖਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਹੋਛੀ ਈਰਖ਼ਾ ਵਿੱਚ ਘਰ ਦੀਆਂ ਖਿੜਕੀਆਂ ਅਤੇ ਪਲੇਟਾਂ ਤੱਕ ਤੋੜਨ ਲਗਦਾ ਹੈ. ਜਾਂ ਉਹ ਕਵੀ ਜੋ ਹਰ ਪਲ ਠੰਢੇ ਹਓਕੇ ਭਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੇਚੈਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਕੁਝ ਲਿਖ ਸਕਣ ਲਈ ਵਿਸ਼ਾ ਲੱਭਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦ ਕਦੇ ਵਿਸ਼ਾ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਲਿਖ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦਾ ਮੂਡ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਜਾਂ ਉਸਨੂੰ ਜ਼ੁਕਾਮ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਨੱਕ ਵਗ ਰਿਹਾ ਹੈ. ਉਸ ਆਦਮੀ ਵਾਂਗ ਜੋ ਗਲ ਵਿੱਚ ਮਫ਼ਲਰ ਲਪੇਟੀ ਡਰਦਾ ਕੰਬਦਾ ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਨਿੱਕਲਦਾ ਕਿ ਕਿਤੇ ਹਵਾ ਨਾ ਲੱਗ ਜਾਵੇ. ਜੇ ਉਸ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਕਾਂਬਾ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਡਰ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਖ਼ੂਨ ਸੁੱਕਣ ਲਗਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਵਿਲਕਣ ਲਗਦਾ ਹੈ, ਆਪਣਾ ਵਸੀਅਤਨਾਮਾ ਲਿਖਣ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇੰਨਾ ਨਾ ਡਰੋ ਸਾਥੀ! ਆਪਣੇ ਜ਼ੁਕਾਮ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਛੱਡ ਦਿਓ। ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗੇਂਗਾ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਜ਼ੁਕਾਮ ਵੀ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। .....ਨਿਕੋਲਾਈ ਓਸਤ੍ਰੋਵਸਕੀ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
i perfectly agree ........... me too hate ppl who lay down at slight pain .. i hv seen such fake sicks in my life i usually laf at dem .. how de shirk work nd pretend ......Amrit why ppl lie so much . nd weak emotionally nd physically . it hurts smtimes ........
ReplyDelete