Friday, December 23, 2016

ਖਬਰਾਂ ਪੜ੍ਹਨੀਆਂ ਰੋਜ਼
ਦਰਦਨਾਕ ਹਾਦਸਿਆਂ ਦੀਆਂ
ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਹੁੰਦੇ ਜਬਰ ਦੀਆਂ
ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਨਾਂ 'ਤੇ ਜ਼ਿਬ੍ਹਾ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਬੱਚੇ
ਸ਼ਰੇਬਜ਼ਾਰ ਡਿੱਗਦੇ ਬਜੁਰਗ ਮਾਂ ਦੇ ਅੱਖੋਂ ਹੰਝੂ
ਗੋਲੀਆਂ ਦੇ ਵਿੰਨ੍ਹੇ ਪਿੰਡੇ
ਤਰਲੇ ਪਾਉਂਦੇ ਹੱਥ,
ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਕੁਝ ਅਣਮਨੁੱਖੀ
ਪਰ ਕਰਨਾ ਕੁਝ ਨਾ
ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ
ਰੋਟੀ ਦੇ ਬੁਰਕ ਤੋੜਕੇ ਹਲਕ ਵਿੱਚ ਧੱਕਣੇ
ਬਣਾ ਲੈਣਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ ਤੁਹਾਨੂੰ
ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸੰਗੀ
ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਅੱਜ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਦੇ ਹੋ
ਜਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਨ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਤਾਂ ਕਰਦੇ ਹੋ
ਯਾਦ ਰਖਿਓ,
ਇੱਕ ਦਿਨ ....

Wednesday, November 30, 2016

ਮੈਂ ਜਦ ਜਦ ਵੀ ਵਰ੍ਹਸਾਂ
ਤੇਰੇ ਕੋਲ਼ ਅਾਵਾਂ
ਓ ਸਾਗਰ 
ਮੋੜਦਾ ਰਹੀਂ 
ਮੈਨੂੰ 
ਵਜੂਦ ਮੇਰਾ...

Sunday, September 11, 2016

ਰੂਹ ਦੀ ਘਾਟੀ '
ਲਗਾਤਾਰ ਗੂੰਜ ਬਣ ਵਿਚਰਦੀ
ਇੱਕ ਉਦਾਸੀ
ਮੈਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਭਰੇ ਹਰਫ਼ ਲਿਖਣ ਲਈ
ਪ੍ਰੇਰਦੀ ਹੈ
ਰਾਤ ਦਾ ਹਨੇਰਾ ਮੈਨੂੰ
ਸਵੇਰ ਉਡੀਕਣ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ
ਇੱਕ ਨਾਉਮੀਦੀ ਨੇ
ਉਮੀਦਾਂ ਦੀਆਂ
ਢੇਰ ਸਾਰੀਆਂ ਸ਼ੁਭ ਇਛਾਵਾਂ ਭੇਜੀਆਂ ਹਨ
ਇੱਕ ਅਰੁੱਕ ਖਿੱਚ ਕਾਰਨ
ਮੈਂ ਦੂਰ ਭੱਜ ਜਾਣਾ
ਲੋਚਦਾ ਹਾਂ
ਇੱਕ ਸਾਂਝੀ ਨਫ਼ਰਤ
ਮੈਨੂੰ ਨੇੜੇ-ਨੇੜੇ ਰੱਖਦੀ ਹੈ
ਵਰਤਮਾਨ ਦਾ ਠਹਿਰਾਅ
ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਤੂਫਾਨਾਂ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਵੇਖਣ ਦਾ
ਸੱਦਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਦੌੜਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਪਲ
ਮੈਨੂੰ ਟਿਕਾਅ ਨਾਲ
ਕਦਮ ਪੁੱਟਣ ਲਈ ਨਸੀਹਤਾਂ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ...

Wednesday, July 6, 2016

ਪਿੰਡਾ ਜਲਾ ਕੇ 
ਹਿੱਕ ਉਚੇੜ ਕੇ 
ਤਿਆਰ ਕਰਨਾ ਖੁਦ ਨੂੰ 
ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਫ਼ਸਲ ਲਈ 
ਮੇਰੇ ਵਤਨ ਪੰਜਾਬ 
ਸਿੱਖਿਆ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਿੱਟੀ ਤੋਂ... 

--- 

ਦੁੱਖਦਾਈ ਘੜੀਆਂ ਵਿੱਚ 
ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ 
ਕਵੀ ਹੋ ਜਾਣਾ, 
ਕਵੀ ਹੋ ਜਾਣਾ 
ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ 
ਦੁਖਦਾਈ ਘੜੀਆਂ ਹੰਢਾਏ ਬਿਨਾਂ.. 

Sunday, February 14, 2016

ਫਿਰ ਬਹਾਰ ਆਈ ਹੈ, ਮੁਬਾਰਕ ਓ ਦੋਸਤੋ
ਧਰਤ ਹਰਿਆਈ ਹੈ, ਮੁਬਾਰਕ ਓ ਦੋਸਤੋ
ਇੰਤਜ਼ਾਰ, ਇੰਤਜ਼ਾਰ, ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਿਸੇ ਦਾ
ਜਾਗੀ ਆਸ਼ਨਾਈ ਹੈ,
ਮੁਬਾਰਕ ਓ ਦੋਸਤੋ
ਫਿਰ ਬਹਾਰ ਆਈ ਹੈ, ਮੁਬਾਰਕ ਓ ਦੋਸਤੋ....


ਨਿੱਘੀ, ਨਿੱਘੀ, ਹੋ ਗਈ ਧੁੱਪ ਹੈ
ਤਿੜਕੀ, ਤਿੜਕੀ, ਠੰਢੀ ਚੁੱਪ ਹੈ
ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰੋ ਯਾਰੋ
ਅੱਗੇ, ਫੁੱਲ ਖਿੜਨੇ, ਕਣਕ ਪੱਕਣੇ
ਦੀ ਰੁੱਤ ਹੈ
ਹਮਕਦਮ, ਹਮਕਦਮ, ਹਮਕਦਮ ਸੀ ਕਦੇ
ਉਹ ਵੀ ਯਾਦ ਆਈ ਹੈ,
ਮੁਬਾਰਕ ਓ ਦੋਸਤੋ
ਫਿਰ ਬਹਾਰ ਆਈ ਹੈ, ਮੁਬਾਰਕ ਓ ਦੋਸਤੋ ...


ਖੁੱਲ੍ਹ ਰਹੀਆਂ ਮਿੱਟੀ ਦੀਆਂ ਗੁੰਝਲਾਂ ਨੇ
ਉੱਠ, ਉੱਠ, ਬਹਿੰਦੀਆਂ ਕਰੂੰਬਲਾਂ ਨੇ
ਪਲੋਸੇ ਧੁੱਪ ਆ ਆ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ
ਜਿਉਂ ਵਾਲਾਂ 'ਚ ਮਹਿਬੂਬ ਦੀਆਂ
ਉਂਗਲਾਂ ਨੇ
ਕਿ ਮਿਲੀਂ ਹੋ ਕੇ ਹਾਣਦਾ ਹਾਣਦਿਆ  
ਉਹਦੀ ਫਰਮਾਇਸ਼ ਆਈ ਹੈ,
ਮੁਬਾਰਕ ਓ ਦੋਸਤੋ
ਫਿਰ ਬਹਾਰ ਆਈ ਹੈ, ਮੁਬਾਰਕ ਓ ਦੋਸਤੋ ...


Tuesday, February 9, 2016

ਤੋਪਾਂ ਅੱਗੇ, ਟੈਂਕਾਂ ਥੱਲੇ ਕਿੱਥੇ ਨਾ ਸੁੱਟੇ ਗਏ.
ਕੁਕਨੂਸ ਦੇ ਜਾਏ ਬੱਸ ਅਸੀਂ ਨਾ ਮਰੇ|

ਇਹ ਸਲੀਕਾ ਹੀ ਸੀ ਜ਼ਖਮ ਦੇਣ ਦਾ ਉਹਦਾ,
ਕਿ ਮੌਸਮ ਆਏ-ਗਏ, ਇਹ ਨੇ ਹਰੇ ਦੇ ਹਰੇ|

ਸੁੱਕੇ ਪੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਡਰ ਹਰਦਮ ਚਿੰਗਾੜੀ ਦਾ,
ਹੈ ਜੋ ਅੱਗ ਦਾ ਗੋਲਾ ਉਹ ਸੂਰਜ ਕੀ ਸੜੇ|

ਧੁੱਪ ਕਰੜੀ, ਲੁੱਕ ਪਿਘਲ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਚਿਪਕੇ,
ਲੂ ਲੱਗੇ ਤੋਂ ਸੁਣਿਆ ਕਦੇ? ਲੋਹਾ ਵੀ ਢਲੇ|

ਬੁਝਣ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਦੇਖ ਦੀਵਾ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦਾ,
ਉਹ ਕੱਲ੍ਹ ਵੀ ਬਲਿਆ, ਉਹ ਅੱਜ ਵੀ ਬਲੇ|

ਕਤਲ ਕਰਕੇ ਕਾਤਿਲ ਜਦੋਂ ਖੁਦ ਹੀ ਰੋ ਦਵੇ,
ਐਹੋ ਜਿਹੀ ਮੌਤ ਜੇ ਨਾ ਮਰੇ ਤਾਂ ਕੀ ਮਰੇ|