ਰੂਹ ਦੀ ਘਾਟੀ 'ਚ
ਲਗਾਤਾਰ ਗੂੰਜ ਬਣ ਵਿਚਰਦੀ
ਇੱਕ ਉਦਾਸੀ
ਮੈਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਭਰੇ ਹਰਫ਼ ਲਿਖਣ ਲਈ
ਪ੍ਰੇਰਦੀ ਹੈ
ਰਾਤ ਦਾ ਹਨੇਰਾ ਮੈਨੂੰ
ਸਵੇਰ ਉਡੀਕਣ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ
ਇੱਕ ਨਾਉਮੀਦੀ ਨੇ
ਉਮੀਦਾਂ ਦੀਆਂ
ਢੇਰ ਸਾਰੀਆਂ ਸ਼ੁਭ ਇਛਾਵਾਂ ਭੇਜੀਆਂ ਹਨ
ਇੱਕ ਅਰੁੱਕ ਖਿੱਚ ਕਾਰਨ
ਮੈਂ ਦੂਰ ਭੱਜ ਜਾਣਾ
ਲੋਚਦਾ ਹਾਂ
ਇੱਕ ਸਾਂਝੀ ਨਫ਼ਰਤ
ਮੈਨੂੰ ਨੇੜੇ-ਨੇੜੇ ਰੱਖਦੀ ਹੈ
ਵਰਤਮਾਨ ਦਾ ਠਹਿਰਾਅ
ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਤੂਫਾਨਾਂ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਵੇਖਣ ਦਾ
ਸੱਦਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਦੌੜਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਪਲ
ਮੈਨੂੰ ਟਿਕਾਅ ਨਾਲ
ਕਦਮ ਪੁੱਟਣ ਲਈ ਨਸੀਹਤਾਂ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ...
No comments:
Post a Comment