ਮੇਰੀ ਕਲ਼ਮ ਮੇਰੇ ਸ਼ਬਦ
ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ
ਮੇਰੀ ਕਲ਼ਮ
ਤਹਾਡੇ ਜ਼ਖਮਾਂ ਤੇ ਟਕੋਰ ਕਰੇ
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੋਲੇ ਪੋਲੇ ਸਹਲਾਵੇ
ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਲੋਰੀ ਸੁਣਾਵੇ
ਸਦਾ ਦੀ ਨੀਂਦ ਸੌਣ 'ਚ
ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰਾਂ ਦੀ
ਕੋਈ ਮਦਦ ਕਰੇ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਕਿ ਮੇਰੀ ਕਲ਼ਮ
ਤਹਾਡੇ ਜ਼ਖਮਾਂ ਨੂੰ ਕੁਰੇਦੇ
ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹੋਂਦ ਦੀ ਯਾਦ ਦੁਆਵੇ
ਦਿਨ ਰਾਤ ਤੁਹਾਡੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ
ਸਿਖਾਂਦਰੂ ਕਾਰੀਗਰ ਦੇ ਉਸਤਾਦ ਵੱਲੋਂ ਵੱਜੀ
ਆਰੀ ਵਾਂਗੂ ਲੱਗੇ
ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੌਣ ਨਾ ਦੇਵੇ
ਉਨੀਂਦਰਾ ਕਰ ਦਏ
ਜਿਸ ਦਾ ਇਲਾਜ ਨਾ ਹੋਵੇ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੀ
ਕਿਸੇ ਵੀ 'ਅਫ਼ੀਮ' ਤੋਂ
ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ
ਮੇਰੀ ਕਲ਼ਮ 'ਚੋਂ ਨਿਕਲੇ ਸ਼ਬਦ
ਕਿਸੇ ਝੀਲ ਕੰਢੇ ਰੁਮਕਦੀ ਸ਼ਾਮ ਦੀ ਹਵਾ ਵਾਂਗ
ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਨਾਂ 'ਚ ਸਰਸਰਾਉਣ
ਤੁਹਾਡੇ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਛੂਹ ਕੇ ਵੇਖਣ
ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਸਾਉਣ ਦੀ ਹਰਿਆਲੀ ਦਾ
ਕੋਈ ਬਿੰਬ ਸਿਰਜਣ
ਹੀਰੋ ਹਾਂਡੇ ਦੇ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਵਾਂਗ
ਲੰਘ ਜਾਣ ਕੋਲੋਂ ਚੁੱਪ-ਚਾਪ
ਬਿਨਾਂ ਆਵਾਜ਼ ਕੀਤੇ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਕਿ ਮੇਰੀ ਕਲ਼ਮ 'ਚੋਂ ਨਿਕਲੇ ਸ਼ਬਦ
ਕਿਸੇ ਨੀਵੇਂ ਉਡਦੇ ਲੜਾਕੂ ਜਹਾਜ਼ ਵਾਂਗ ਗੁਜ਼ਰਨ
ਤੁਹਾਡੇ ਸਿਰਾਂ ਉੱਪਰ
ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣ
ਦਿਲ ਦੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕੰਨਾਂ 'ਚ ਉਂਗਲਾਂ ਦੇ ਲੈਣ
ਤੇ ਬਾਕੀ ਦੇ
ਕਿਲਕਾਰੀਆਂ ਮਾਰਨ
ਆਵਾਜ਼ ਪਿੱਛੇ ਭੱਜਣ
ਕਿਸੇ ਝੱਖੜ ਵਾਂਗ ਆਉਣ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਦੇ
ਲੈ ਜਾਣ ਉਡਾ ਕੇ ਬੀਤੇ ਦੀਆਂ ਝਾੜੀਆਂ, ਮਲ੍ਹੇ
ਬੁੱਢੇ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਬੋਹੜ
ਜੋ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੰਦੇ ਪੈਦਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਰੁੰਬਲ ਨੂੰ
ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਅੱਗੇ ਛੱਡ ਜਾਣ
ਸਪਾਟ ਅਣਛੋਹੇ ਬੁੱਲਾਂ ਜਿਹੀ ਧਰਤ
ਜਿਸ ਤੇ ਖੜ੍ਹੀ ਕਰ ਸਕੋਂ
ਆਪਣੀ ਦੁਨੀਆਂ
ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ
ਫਿਰ ਤੋਂ......
No comments:
Post a Comment