ਉਹੀ ਰੁੱਖ
ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਰੁੱਖ
ਜੋ
ਪਤਝੜਾਂ ਵਿੱਚ
ਸਾਰੇ ਪੱਤੇ ਖੋ ਬਹਿੰਦੇ ਹਨ
ਰੁੰਡ ਮੁਰੰਡ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ
ਠੰਢੀਆਂ ਸਿਆਲੀ ਰਾਤਾਂ ਵਿੱਚ
ਨੰਗੇ ਤਨ
ਛਾਤੀ ਤਾਣ
ਖਲਾਉਂਦੇ ਹਨ
ਉਹੀ ਰੁੱਖ
ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਰੁੱਖ
ਭਰਦੇ ਹਨ
ਜੋਬਨ ਦੇ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗ
ਬਹਾਰਾਂ ਵਿੱਚ...

--------o--------

ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਪਹਾੜ
ਮੱਥੇ ਰਗੜਿਆਂ
ਸਿਰ ਮਾਰਿਆਂ
ਨਹੀਂ ਭੁਰਦੇ ਹੁੰਦੇ
ਪਾਉਣੀ ਜੇ
ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੀ ਸ਼ੀਰੀ
ਫਰਹਾਦ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ
ਤੇਸੇ ਚੁੱਕੋ...

आज़ादी

यूं क्यों घेर रखा है
ओ आसमान
तू ने धरती को
धरती को आज़ादी चाहिए
जैसे
लेखकों, कलाकारों, पत्तरकारों को
आज़ादी चाहिए
समाज से,
लोगों से,
वर्गों से....

ਕਦੋਂ ਤੱਕ ... ?


ਕਦੋਂ ਤੱਕ ਸੁਕਰਾਤ ਪਿਆਲੇ ਜ਼ਹਿਰ ਦੇ ਨੂੰ ਡੀਕੇਗਾ |
ਕਦੋਂ ਤੱਕ ਇਨਸਾਫ਼ ਲਈ ਉਹ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਚੀਕੇਗਾ |

ਰਹਿਣੀ ਕੋਠਿਆਂ 'ਤੇ ਵਿਕਦੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਕਦੋਂ ਤੱਕ ,
ਕਦੋਂ ਤੱਕ ਸਮਝ ਬਿਗਾਨੀ ਬੰਦਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਘਸੀਟੇਗਾ |

ਪੈਣਾ ਸੋਹਣੀਆਂ ਨੂੰ ਤਰਨਾ ਕੱਚਿਆਂ 'ਤੇ ਕਦੋਂ ਤੱਕ ,
ਕਦੋਂ ਤੱਕ ਝਨਾਂ ਪਾਰ ਮਹੀਵਾਲ ਯਾਰ ਨੂੰ ਉਡੀਕੇਗਾ |

ਰਹਿਣਾ ਰੰਗ ਘੁਲਦਾ ਹਵਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਖਾਕੀ ਕਦੋਂ ਤੱਕ ,
ਕਦੋਂ ਤੱਕ ਧਰਤੀ ਦੀ ਖੰਜਰ ਇਹ ਛਾਤੀ ਝਰੀਟੇਗਾ |

ਚੰਨ ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਅੱਗ ਬਰਸੇਗੀ ਕਦੋਂ ਤੱਕ ,
ਕਦੋਂ ਤੱਕ ਤੋਪਾਂ 'ਚ ਲੁਕ ਨ੍ਹੇਰਾ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ ਉਲੀਕੇਗਾ |