ਯਾਦ 

ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਸੂਰਜ ਹੁੰਦੈ
ਅੰਬਰੀਂ ਲਟਕਦਾ ਚਮਕਦਾ
ਕੰਡਿਆਂ  ਵਾਂਗ ਲੜਦਾ
ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਟੁਕੜਾ
ਦਿਨ ਢਲੇ ਤੋਂ
ਪਰਛਾਵੇਂ ਵੱਡੇ ਕਰਨ ਲੱਗਦਾ ਏ
ਕੂਲਾ ਕੂਲਾ ਲੱਗਦਾ 
ਛਿਪਦਾ ਹੋਇਆ 
ਬਿਖੇਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਲਾਲੀ 
ਅੱਧੇ ਆਸਮਾਨ 'ਚ
ਤੇ ਸੁਬ੍ਹਾ ਤੱਕ 
ਸਮੁੱਚੀ ਰਾਤ ਪਿੱਛੇ 
ਉਹਦੇ ਲੁਕੇ ਹੋਣ ਦਾ
ਭੁਲੇਖਾ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ
ਕੁਝ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ 
ਯਾਦ ਕਰਾਂਗੇ 
ਤੈਨੂੰ ਅਸੀਂ 
ਸਾਡੇ ਪਿਆਰੇ ਕਾਮਰੇਡ...