ਜ਼ਖਮ ਨੂੰ - 1

ਤੂੰ ਵੀ ਅਜੀਬ ਸ਼ੈਅ ਹੈਂ 

ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਜ਼ਖਮ

ਕਦੇ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਆ ਸੀ

ਪਰ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ

ਹੁਣ ਤੂੰ ਠੀਕ ਹੋਣਾ ਲੋਚਦਾ ਹੈਂ

ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਮੰਨਣ ਵਾਲਾ

ਜਦੋਂ ਵਕਤਾਂ ਦੀ ਕੰਬਾਈਨ ਨੇ

ਮੇਰੀ ਸੁਨਹਿਰੀ ਚਮਕ

ਚੁਰਾ ਲਈ ਸੀ

ਤੂੰ ਹੜ੍ਹ ਉੱਠਿਆ ਸੀ ਸਾਰੇ ਬੰਨ੍ਹ ਤੋੜ ਕੇ

ਸੋਨਾ ਵਿਖੇਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ

ਮੇਰੇ  ਦਿਲ ਦੇ ਵਿਹੜੇ

ਸਦਾ ਲਈ ਜਰਖੇਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ

ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੋਣੈ

ਜਦੋਂ ਉਹ ਮੈਥੋਂ

ਮੇਰੇ ਸੁਪਨੇ, ਮੇਰਾ  ਪਿਆਰ ਝਪਟਣ ਆਏ ਸੀ

ਮੈਂ ਬਾਗੀ ਫੌਜੀ ਵਾਂਗ ਟੁੱਟ ਪਿਆ ਸੀ

ਖੰਜਰਾਂ ਦੀ ਬਟਾਲੀਅਨ 'ਤੇ

ਹੁਣ ਉਹ ਆਉਣਗੇ ਆਪਣੀਆਂ ਮਲ੍ਹਮਾਂ ਲੈ ਕੇ

ਮੈਥੋਂ ਮੇਰੀ ਨਫ਼ਰਤ ਖੋਹਣ

ਪਰ ਤੇਰੇ ਗਰਮ ਕੰਢਿਆਂ ਅੱਗੇ

ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਬੱਗੀਆਂ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ

ਓ ਮੇਰੇ ਦਿਲ 'ਚੋਂ ਫੁੱਟਦੇ

ਗਰਮ ਲਹੂ ਦੇ ਝਰਨੇ

ਮੈਂ ਬੈਠਦਾ ਹਾਂ

ਤੇਰੇ ਕੋਲ

ਖਿਆਲਾਂ ਦੀ ਕੁਰਸੀ ਡਾਹ ਕੇ

ਠੰਢੇ ਮੌਸਮਾਂ 'ਚ

ਉਦਾਸ ਵਕਤਾਂ 'ਚ

ਸਿਲ੍ਹੀਆਂ ਹਨੇਰੀਆਂ 'ਚ

ਬੋਝਲ ਅਲਸਾਈ ਹਵਾ ਦੇ ਲੰਮੇ ਕਸ਼ ਭਰਦਾ ਹੋਇਆ

ਅਵਾਰਾ ਘੁੰਮਦੇ ਬੱਦਲਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਨਿਕਲ ਗਏ

ਚੰਨ ਨੂੰ ਭਾਲਦਾ ਹਾਂ

ਤਾਰਿਆਂ  'ਚੋਂ ਅਣਜਾਣੇ ਸਫ਼ਰ ਦੀ 
ਦਿਸ਼ਾ ਲਭਦਾ ਹਾਂ 
ਤੇ ਮੈਂ ਚਲ ਪਵਾਂਗਾ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੀ

ਨੰਗੇ ਪਹਾੜਾਂ ਦੀਆਂ ਚੜਾਈਆਂ ਚੜ੍ਹਨ

ਸੁੰਨੇ ਸਾਗਰਾਂ 'ਚ ਠਿੱਲਣ 

ਰੇਤਲੇ ਪੈਂਡਿਆਂ ਨੂੰ ਛੋਹਣ

ਤੂੰ ਰਿਸਦਾ  ਰਹੀਂ

ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਜ਼ਖਮ
ਮੈਂ  ਜਗਾਵਾਂਗਾ ਇੱਕ ਰਾਤ ਆ ਕੇ ਤੈਨੂੰ

ਤੇ ਅਸੀਂ ਫਿਰ ਬੈਠਾਂਗੇ ਲਾਗੇ-ਲਾਗੇ

ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਗੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ੍ਹਾਂ ਜੋੜ ਕੇ

ਜਾਮ ਟਕਰਾਵਾਂਗੇ ਵੋਦਕਾ ਦਾ

ਦੁਧੀਆ ਬੱਦਲਾਂ ਤੇ ਪੀਲੇ ਚੰਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲੁਕਿਆ

ਗੀਤ ਲੱਭਣ ਖੇਡਾਂਗੇ...